Nieuwegein

Gisteren werden de lokale Algemene Beschouwingen gehouden. Dat wil zeggen dat net als in Den haag na Prinsjesdag, gesproken wordt over de plannen voor het komende jaar. Meestal is het erg veel praten met weinig resultaat. Maar SP kreeg het zowaar voor elkaar een motie aangenomen te krijgen. lees verder voor het betoog dat fractievoorzitter Martijn Stekelenburg uitsprak tegenover alle aanwezigen.

De Algemene Beschouwing van SP Nieuwegein:

Voorzitter,

Vandaag woensdag, is balansdag. Op balansdag houden we ons in en proberen één en ander in evenwicht te brengen. Mijn fractie staat stil bij de beloften van het college zoals die te lezen vielen in het programma "Aan de slag in en met Nieuwegein". Gehoopt hadden wij dat veel van het beloofde in dit akkoord inmiddels verwezenlijkt zou zijn.

Wanneer we terugkijken op het voorbije jaar, kunnen we op veel vlakken nog niet veel zien van deze mooie beloften. We spraken dit jaar over de herijking van het stadshart. Gebleken is dat Nieuwegein de spankracht ontbeert om een project met een dergelijke omvang in goede banen te leiden, zowel financieel als organisatorisch. De kritische spiegel die de raad het college voorhield, reflecteerde een beeld van een struisvogel die zijn kop maar niet diep genoeg in het zand kan krijgen. Hoewel het stadhart steeds verder in de rode cijfers wegzakt en investeerders afhaken, doet de struisvogel alsof hij niets ziet. Hij bedrijft een soort politiek zoals we dit vaker zien bij het college helaas.

Hoewel de fundamenten van het stadshart zichtbaar gaan worden, komen de sociale onderwerpen nauwelijks van de grond. Mijn fractie herkent zich niet in de strevende taal uit het collegeprogramma: "de stad met het sociale gezicht". Dat gezicht herken ik niet in de aan u voorgehouden spiegel. Het gezicht ontbreekt geheel.

Dat bleek maar weer eens toen we een motie indienden om bijvoorbeeld onze politiemensen die streden voor betere arbeidsvoorwaarden, een hart onder de riem te steken. Op uw steun konden zijn niet rekenen. Ons pleidooi om kansarme kinderen aan het sporten te krijgen sloeg u af en vertrouwde op uw U-pas, het wondermiddel voor de minder bedeelde Nieuwegeiner. Ons voorstel om de effecten van ons beleid inzichtelijker te maken door middel van een armoede-effectrapportage vond u niet nodig. Hoe u verder wilt garanderen dat de armoede een halt wordt toegeroepen, blijft voor ons volkomen onduidelijk.

Dan de belofte van de woningen voor jongeren? Er is nog niets van terug te zien. Jongeren verdienen een goede plaats in Nieuwegein, u slaagt er echter steeds niet in om hen die plaats te geven. De geplaatste JOP's worden alweer weggehaald en wat er over blijft is een kale verschroeide plek die doet terugverlangen naar een tijd waarin een bloeiend jongerenwerk vanzelfsprekend was.

Het sociale gezicht zien we ook niet terug als het gaat om het aanpakken van geluidsoverlast en luchtvervuiling. Als een digipanel ons van de herrie en vieze lucht moet afhelpen, dan heeft u nog niet begrepen welke daadkracht er van u verwacht wordt om deze zaken eens echt aan te pakken. Inzet op openbaar vervoer en niet talloze parkeergarages waarmee het signaal wordt afgegeven:"Kom naar Nieuwegein en wel met uw auto". In hoef er niet aan toe te voegen dat we zonder die auto's de binnenstad nooit meer betaald krijgen. U zet zichzelf dus vast.

In de afgelopen weken voorzitter, was het sociale gezicht van het college pas echt ver te zoeken. De stad is in rep en roer vanwege het uiteenvallen van de organisatie voor de thuiszorg. Honderden cliënten en medewerkers weten zich geen raad. Uw oplossingen toonden al even weinig begrip voor de menselijke maat: Het organiseren van een informatiemarkt voor de zorgcliënten die hopeloos en boos langs kraampjes moesten schuifelen, zichzelf afvragend hoe het zover heeft kunnen komen. Een veelgehoorde opmerking was: "We moeten het zelf maar uitzoeken en dat op onze oude dag". Dat voorzitter was voor mijn fractie het toppunt. Wanneer je deze onzekere ouderen rond zag lopen, liepen de rillingen je over de rug. Wanneer de lokale overheid zo verstek laat gaan en de geldkraan dichtdraait, is het niet vreemd te zien dat de dames en heren van de thuiszorg zichzelf aan het organiseren zijn en inmiddels begonnen zijn handtekeningen op te halen voor hun goede zaak.

Voorzitter het ontbreekt het college aan visie en mensenkennis om de problemen van deze stad op de juiste waarde te schatten en op te lossen met inachtneming van de menselijke maat. Het college en haar programma wil zich laten voorstaan op de dadendrang met en voor mensen. De dadendrang zien we wel. Met en voor mensen, dat een stuk minder. De voortvarendheid waarmee de openbare ruimte wordt opgeknapt zouden we graag toegepast zien op het sociale beleid. Dat kan met de huidige middelen, wanneer de juiste prioriteiten worden bepaald. Dan krijg je "Een beter Nieuwegein voor hetzelfde geld".

Vorige week toonde de raad genadeloos aan dat het wijkgericht werken volkomen mislukt is. Het is niet duidelijk wat ermee beoogd wordt en dat is ook het probleem. Al die pretenties die bij de netwerken worden neergelegd, werken averechts. Wanneer je inspraak en samenspraak wilt organiseren, gaje niet sturen en de wijknetwerken 'opdrachten' geven. Je luistert en houdt eerst je mond. De netwerken zelf zijn met open ogen in de val gelopen. Uit goed vertrouwen en in de hoop nu eindelijk serieus genomen te worden dreigen ze in sommige wijken te vervallen tot vooruit geschoven posten van de gemeente die bezuinigingen aan de wijk mogen uitleggen. Dieptepunt tot nu toe was het aanbieden van een alternatief voor het speeltuinenbeleid door de wijknetwerken, wat volledig in het water viel. Dit nota bene terwijl in het collegeprogramma het formuleren en regelen van dit beleid regelrecht aan de netwerken werd toegeschreven. Een dramatisch voorbeeld van hoe het niet moet.

Als het aan mijn fractie ligt richt het college haar pijlen het komende jaar op nieuwe ideeën voor een socialere stad. Te beginnen met onze jongeren. En het kan, het kan betaalbaar en simpel. Deze week waren we te gast bij een jongerencentrum in Wijk bij Duurstede waar een oude Amerikaanse schoolbus is opgekocht. Deze is door de vrijwilligers geheel verbouwd en geschikt gemaakt als mobiele speelplaats en inlooppunt voor kinderen en jongeren die enthousiast gebruik maken van een dergelijke voorziening. Geen duur pand nodig en voor een dergelijke bus is wsl nog wel ergens subsidie los te krijgen ook. Als u zich hiervoor inspant kunnen we dat binnen een jaar realiseren. Het enthousiasme van de vrijwilligers, aangemoedigd door een helpende hand van de gemeente werkt aanstekelijk. Ik raadt u allen aan daar te gaan kijken en het met uw eigen ogen te zien.

Graag geven we nog een paar tips:

- Regel de problemen met de regiotaxi. Er komen veel klachten over binnen, we zullen een motie indienen om u te ondersteunen en hier werk van te maken

- Wanneer komt dat poppodium? U trekt een miljoen uit voor een informatiecentrum voor de binnenstad. Daar komen maar 15 mensen per dag op af! Toon eens wat ballen en realiseer een poppodium. Baat het zelf uit en stop de winst in andere sociale onderwerpen.

Dank u wel!