h

Alternatief voor 'dure' zorg

13 september 2014

Alternatief voor 'dure' zorg

Er wordt vaak gezegd dat de zorg te duur is. Het tegendeel is waar. De manier waarop we de zorg bekostigen is oneerlijk. De landelijke SP heeft op 14 september een plan gelanceerd om de premie bijzondere ziektekosten (de AWBZ) anders te verdelen. Eerlijker en logischer.

Het standpunt van de SP:

'Goede zorg voor onze ouderen en mensen met een beperking is een waardevol onderdeel van onze samenleving. De langdurige zorg, zoals we die nu kennen, wordt echter door VVD en PvdA (gesteund door D66, ChristenUnie en SGP) keihard afgebroken.

De AWBZ-premies mogen wat de SP betreft alleen aan zorg worden besteed. Daarmee is 3/4 van de Nederlanders goedkoper uit en blijft de zorg betaalbaar. Mensen die het kunnen, betalen wat meer en mensen met een kleine beurs minder.

Zo houden we de kosten in de hand en kunnen we de afbraak van de gezondheidszorg voor ouderen en mensen met een beperking tegenhouden. tegelijkertijd kunnen we het ontslag van tienduizenden medewerkers in de zorg stoppen *.'

> Klik hier voor het volledige plan!

* Zie ook 'Ontslagen in de zorg'

Reacties

De trant die me vooral de laatste jaren opvalt en die ook in de zorg meer regel als uitzondering is geworden en die ik persoonlijk bijzonder oneerlijk vind, is die van het (mis)gebruiken van stagieres en leerlingen in bepaalde vakgebieden. Bedrijven, en vooral ook die in de zorg, nemen geen mensen meer aan, er worden geen contracten verlengd en er zijn geen vacatures.
Alleen zouden die er wel moeten ziin. Want wat er steeds vaker gebeurd, en ik zie het van dichtbij gebeuren omdat ik een bewoner en client van'"Lister"(voorheen SBWU) ben, is dat er een functie die voorheen door een gediplomeerd hulpverlener ingevuld werd, plotseling een stageplaats is geworden. Ik heb hier om verschillende redenen bezwaar tegen. Ten eerste die van de verantwoordelijkheid.
Als een student in de hulpverlener de werkzaamheden uitvoert van een gediplomeerde, kan je het die student dan aanrekenen als er fouten, die ernstig kunnen zijn, worden gemaakt? (ik krijg bijvoorbeeld mijn medicatie uitgereikt door het personeel) en indien dat niet het geval is, wie is er dan verantwoordelijk?
Ten tweede: Wanneer er een contract van een van de gediplomeerde hulpverleners van het personeel, en dan heb ik het niet alleen over Lister, ik zie het overal gebeuren, komt er geen verlenging van het contract meer en er komt ook geen vacature vrij, maar daarvoor in de plaats wordt een stagiere aangenomen. Die het bedrijf niets of praktisch niets kost, maar die wel hetzelfde werk doet, onder de naam van stage. En wanneer de stage is afgerond, of zelf wanneer de opleiding met succes wordt afgerond, wordt de stagiere afgedankt. Er wordt geen vacatrure geplaatst voor een functie die wel bestaat, maar daarvoor in de plaats komt er weer een nieuwe stagiere voor een half jaar of meer, en zo vult het bedrijf de funties op door leerlingen in te zetten, zonder die te hoeven betalen, maar die wel hetzelfde werk doen.
Of er is een medewerker gediplomeerd en die is tevens stagebegeleider van het overige "personeel". Maae door de client of door de ziektekostenverzekeraar wordt wel voor de volledige zorg betaald terwijl de werkzaamheden door een gratis werknemer worden uitgevoerd .
Ik vind dit niet alleen op zijn minst zorgelijk. maar eigenlij.k is er gewoon sprake van een soort fraude, wat het dus misdadig maakt.
Ten derde: De client heeft recht op de zorg van een geschoold hulpverlener. Er wordt een hoopgeld voor betaald. Op het moment dat de functie door eedn ongeschoolde, of onvoldoende geschoolde uitgevoerd wordt, waarom zou je dan niet naar de eerste de beste goedwillende maar ondeskundige vrijwilliger gaan? Dat is een stuk goedkoper en de garantie dat er kwaliteit geleverd wordt is even groot.
Hoe kan een zorginstelling zichzelf nog serieus nemen wanneer dit het personeelsbeleid is.
En als laatste: De vertrouwensband die er zou moeten bestaan tussen de hulpverlener en de client. Ik
Ik schreef al dat ik een client en bewoner bij Lister ben. Mijn problematiek is er een waarbij het van belang is dat er een vertrouwensband is tussen de hulpverlener en mijzelf. En zoals ik zijn er duizenden. Dat is van belang voor de behandeling, het herstel en o.a. de eventuele terugkeer naar zelfstandigheid. Op het moment is het zo dat er geen contracten voor langer dan een half jaar gegeven worden. Die contracten worden nu ook niet meer verlengd en, zo de functie überhaupt blijft bestaan, komt er elk half jaar een vervanger. Ik heb een verlavingsverleden van meer dan 30 jaar, dat gepaard is gegaan met alle mogelijke ellende die daarbij hoort. Hoe nu mogelijk om elk half jaar een nieuwe vertrouwensband op te bouwen met een nieuwe (en in de huidige situatie ook nog eens) nog studerende, adolecente, groene," hulpverlener"? Het kind zou waarschijnlijk gillend wegrennen als ik mijn levensverhaal of dat wat mij 'snachts wakker houdt zou vertellen. En ik ben niet uniek daarin.
Wat ik ermee wil zeggen is: Hoe is het mogelijk, kwalitatief, goede zorg te verlenen, wanneer 60% van het personeel stagiere of nieuw binnen het bedrijf is? En ik heb het niet over de productie van blikjes kattenvoer, ik heb het over de zorg voor mensen die dat nodig hebben, om wat voor reden dan ook.
Hoe staat de SP daarin en wat denkt de SP daaraan te gaan doen of komt het in ieder geval op de agenda van de SP.
Groeten Donald Quist
Abstedserschans 35
3432EH Fokkesteeg Nieuwegein.

Reactie toevoegen

U bent hier